Back Ladislau IV de Polonia AN فواديسواف الرابع فاسا Arabic فواديسواف الرابع فاسا ARZ Vladislao IV de Polonia AST IV Vladislav Vaza Azerbaijani دؤردونجو ولادیسلاوس واسا AZB Уладзіслаў Ваза Byelorussian Уладзіслаў Ваза BE-X-OLD Владислав IV Васа Bulgarian Ladislau IV de Polònia Catalan
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Vladislav IV | |
|---|---|
 | |
| Kralj Poljske | |
| Vladavina | 8. novembar 1632. - 20. maj 1648. |
| Prethodnik | Sigismund III |
| Nasljednik | Ivan II Kazimir |
| Car Rusije | |
| Vladavina | 19. juli 1610. - 21. februar 1613. |
| Prethodnik | Vasilije IV |
| Nasljednik | Mihajlo I |
| Supružnik | Cecilia Renata of Austria Ludwika Maria Gonzaga |
| Djeca | Władysław Konstanty |
| Dinastija | Vasa |
| Otac | Sigismund III Vasa |
| Majka | Anna of Austria |
| Rođenje | 9. juni 1595. Łobzów  Poljska |
| Smrt | 20. maj 1648. Merkinė |
Vladislav IV Vasa (poljski: Władysław IV Waza; ruski: Владислав IV Ваза; latinski: Vladislaus IV Vasa; litvanski: Vladislovas Vaza; 9. juni 1595. - 20. maj 1648.) je bio kralj Poljske i veliki vojvoda Litvanije od 1632. do njegove smrti 1648. godine. Bio je sin Sigismunda III i njegove supruge Ane Habsburške. Godine 1610. Vladislav je bio izabran za cara Rusije od strane Sedam bojara, ali nije preuzeo ruski tron zbog protivljenja svog oca i narodnog ustanka u Rusiji. Ipak, do 1634. godine je koristio titulu veliki knez Moskve.
Nakon dolaska na poljsko prijestolje 1632. godine, Vladislav je bio prilično uspješan u odbrani Poljsko-litvanske unije, prije svega u Smolenskom ratu (1632. - 1634.) u kojem je lično učestvovao. Podržavao je vjersku toleranciju i sprovodio vojne reforme; osnovao je zajedničku mornaricu. Također je bio i renomirani pokrovitelj umjetnosti i muzike. Umro je bez legitimnog muškog nasljednika i naslijedio ga je njegov polubrat Ivan II Kazimir. Njegova smrt je označila kraj relativne stabilnosti Poljsko-litvanske unije, jer je nakon nekoliko decenija došlo do sukoba i tenzija sa štetnim posljedicama kao što su Hmeljnickijev ustanak 1648. godine i Švedska invazija 1655. godine.